عاقلانه کنار گذاشتمت...
اما هر بار ک مژه ای می افتد روی گونه ام
بی اختیار تو را آرزو می کنم...
مثل بعضی صبح ها ک یادم می رود نیستی
و بلند می گویم:صبح بخیر...
"مینا آقازاده"
عنوان پست:حامد عسگری
بد شده ایم !
از وقتی شروع کردیم ب قربانت بروم های تایپی
ب دوستت دارم های اس ام اسی
ب عاشقتم های فیس بوکی ،وایبری ،ویچتی ،لاینی و حالا تلگرامی...
بد شده ایم !
از وقتی هر کدام از کانتکت هایمان چیزی فرستاد
و ” قلب های سرخ ” را روانه ی تکست کردیم
و عشقم و عزیزم و گلم صدایش کردیم
فرقی هم نمیکرد ، ک باشد
دیگر کلمات دم دستی ترین ترفندمان شد
کلماتی ک مقدسند ، که معجزه میکنند ! افتادند زیر دست و پا
فرقی برایمان نکرد ک چ کسی باشد ، از چ جنسی باشد
فقط اینکه باشد و دمی بگذرد برایمان کفایت کرد
بد شده ایم !
از وقتی لبخند زدیم و بوسیدیم و نوازش کردیم
و آنسوی ماجرا پیچیدیم و پیچاندیم
و ب زرنگی خودمان آفرین گفتیم...
حال خیلی هامان خوب نیست
این روزها عادت کردیم مرگ خیلی چیزها را جشن بگیریم
دردناک است حال و روزمان...
آسِ در مشتِ مرا،لاشخوران قاپ زدند
کرکسان قاعده را از همه بهتر بلدند...
این شرط را از اول گذاشتیم
ک عشق ب درد قصه هــا می خورد
من و تو بزرگ شده ایم
بهانه نمی گیریم . . .عاشق نمی شویم
دل تنگ هم؟؟! اصلا. . .
فقط گاهی با هم قدم می زنیم
زیر باران در خنکای آخر اسفند
در حاشیه خیابان هایی ک ب هر دلیل ب هر سمت ادامه دارند
از هم سوال نمی کنیم
اصلا قلبمان را داخل کیفمان می گذاریم
تا درگیر ماجرا نشود
درگیر ماجرا نشدیم . . .
ما پابند قراری شدیم
ک نفسمان را ب شماره انداحته بود
با قلبی ک نمی دانم چرا از نفس نمی افتد
حالا تو هی ب سفر برو
من مدام می گویم مهم نیست
ولی هر دو بی آنکه ب زبان بیاوریم
قبول داریم . . .عشق ب شناسنامه نگاه نمی کند
باورت می شود
این دل دلِ بی دلیل
نامش عشق است ؟
تو هر چه دوست داری صدایش کن . . .
"نیلوفر لاری پور"
تا ب دیوار و درش تازه کنم عهدِ قدیم...
گاهی از کوچه ی معشوقه ی خود می گذرم..
هر چقدر هم که بگوییم :
مردها فلان زن ها فلان یا تنهایی خوب است...
و دنیا زشت است!
آخرش روزی قلبت برای کسی تندتر می زند...
"چارلز بوکوفسکی"
پروفسورفرانسوی"هانری ماسه"
درجشن بازنشستگی اش دردانشگاه سوربن فرانسه چنین گفت:
من عمرم راوقف(ادبیات فارسی) ایرانی کردم.
وبرای اینکه به شمااستادان وروشنفکران جهان بشناسانم
که این ادبیات عجیب چیست،
چاره ای ندارم جزاینکه به مقایسه بپردازم وبگویم که
ادبیات فارسی برچهارستون اصلی استواراست:
فردوسی،سعدی،حافظ ومولانا
فردوسی،هم سنگ وهمتای هومر یونانی است وبرترازاو...
سعدی،آناتول فرانس فیلسوف رابه یادما می آورد.
حافظ باگوته ی آلمانى قابل قیاس است
که خودراشاگردحافظ
و زنده به نسیمی که ازجهان اوبه مشامش رسیده،می شمارد.
امامولانا...
درجهان،هیچ چهره ای رانیافتم که بتوانم مولانارابه آن تشبیه کرد
اویگانه است ویگانه باقی خواهدماند
اوفقط شاعرنیست
بلکه پیشترجامعه شناس وبویژه روانشناس کاملی است
که ذات بشروخداوندرادقیق میشناسد
قدراورابدانیدوبوسیله آن خودراوخدارابشناسید.
ومن اگرتاپایان عمرم دیگرحرفی نزنم
همین چندجمله برایم کافی است..
دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست...
