چال نخجیر...

پنج شنبه رفتیم غارچال نخجیر توی استان مرکزی بعد شهر دلیجان بود فک میکنم یا قبل شهر نراق...

ی نکته ی مهمش این بود ک گوشی،دوربین،کیف،کوله،خوراکی کلا هر چیزی...همه رو باید قبل رفتن ب غار تحویل بدیم...

خب گوشی ی کم طبیعی بود ولی بقیه موارد نه ک خب پرسیدیم علتشو براتون مینویسم..

وقتی میریم داخل غار اولین نکته ش هوای عالیشه البته وقتی بیشتر میری ممکنه ی کم کمبود اکسیژن احساس بشه ولی هواش معتدل رو ب خنک هست...تا 1200مترشو میشه رفت..

گروهی میبرن و ی راهنما هم هست ک توضیح میده..

همون اول مسیر گفت قبلا اوردن دوربین و کیف و همه چیز ازاد بوده ولی از بس ملتمون بافرهنگ و باشخصیتن گفتن دیگه همه چیز و بذارن همون بیرون ک خسته نشن برای حمل بار..دوستان در این حد بوده ک باخودشون چاقو میاوردن رسوبات آهکی و میکندن و میبردن.. :| یا میرفتن میخوابیدن رو زمین جاهایی ک رسوبات حتی روی زمین هم هست و عکس میگرفتن ک ی قسمتایی کاملا صاف شده بود...ی جاهایی ب خاطر زدن فلش بیش از حد دوربین ترک خورده بود...خب خداییش بااین شرایط باید بهشون حق داد ک همه چیز و همون اول مسیر بگیرن..

این غار قدمتش برای 70میلیون سال قبله سال 68کشف شده :دی سال 83 آماده شده برای بازدید..توی جهان دومین غاره از نظر رسوبات آهکی (95 درصد) اولیش هم توی مکزیکه...البته توی ایران بعد همین چال نخجیر غاری ک توی استان کرمانشاهه اونم درصد رسوبات آهکیش خیلی بالاست درصدشو گفت ولی الان یادم نیست ک بنویسم..

خیلی جالب بود شما فک کنین همه ی دیوارا شبیه ب گل کلمه.. :دی ی چیز سنگی بود نوشته بود کرگدن سنگی ی چیزی بود شبیه ب لاک پشت بعد ی جاهایی ب اسم آبشار سنگی معروف بود...کلا هم همون اول مسیر گفت ک سعی کنین دستتون ب دیواره ها نخوره چون این رسوبات هنوز در حال تولیدن..ی جاهاییش ولی خیس بود نمیشد دست نزد من دست میزدم :| البته کوچولو..

بعد 1200متر هم ک وایسادیم گفت از اینجا ب بعد و آماده نکردن ولی خب رفتن دیدن 40متر بعد ی دره هست ب عمق 60متر و بعد وبعد این 60متر ی دریاچه س ب عمق 70متر بعد قصدددددددددد دارن امکان قایق سواری و اینجا فراهم کنن پرسیدیم مثلا چندسال دیگه گفت معلوم نیست چند ده سال دیگه.. :/

البته فرض و براین بگیریم ک درست میشه خودم شخصا جونمو از سر راه نیاوردم بلند شم برم توی چنین جایی قایق سواری کنم.. :دی البته برای یکی از دوستان عزیزمم ک تعریف کردم گفت مطمئن باش هیچ وقت این دریاچه عمومی نمیشه...

حالا بریم سر مطلب اصلی... :))

گفته بودن دست ب دیواره ها نگیرین و خب من هربار خیلی کوچولو دست میزدم البته جاهایی ک خیس بود..خداییش نمیشد هیچی دست نزد..آقا و خانمایی ک شما باشین من خیلی نگاهم ب بالای غار بود همش نگاه میکردم ببینم اگر زلزله بشه توی چ حالتی ممکنه برم اون دنیا... :دی ی جایی خیس بود پای من لیز خورد دستمو گرفتم ب دیوار ک نیفتم رسوبات آهکی ک این همه سال طول میکشه درست شه کنده شد :دی

الان ولی پشیمونم ک چرا یدونه از اون گل کلم تپل خوشگلاش کنده نشده.. :/

اینم سر در غار وقتی اومدم بیرون عکس گرفتم ک ی نشونه ای باشه برای رفتنم.. :))

اگر دوسداشتین عکسای غار و ببینین ی سرچ ساده س و عکساش ک خب زیاده من دیگه نذاشتم..