ایشالا مبارکمون باد..

سطح وعده‌های پوپولیستی و عوام فریبانه تا حدی در هر انتخابات بالا می‌رود که ما واقعا نگران عزت سیاستمداران کشور هستیم.

از وقتی که یک نفر به عنوان «نوکر مردم» که ظاهرا به جای افزایش تولید و رونق اقتصادی و بهبود فضای فرهنگی و سیاسی، وظیفه خود می‌دانست هر هفته خانه‌های مردم را تی بکشد و سر اثاث‌کشی و خانه‌تکانی دست مردم را بگیرد، روی کار آمد کلا هویت رییس جمهور عوض شد. به حدی رسیدیم که کاندیدای رییس جمهوری محض رضای مردم عزیز خودشون رو تو گل هم می‌پلکونن. لیست اموال می‌آورند که من بدبختم و بیچاره‌ام، به من رای بدهید تا شما را هم بیچاره کنم.

کاغذ را که نگاه می‌کنی می‌بینی طرف در سی چهل سال خدمت و فعالیت و کار جان فرسا، پنجاه میلیون هم در حسابش ندارد! یعنی آدم می‌ماند که یک بشر چقدر می‌تواند فداکار باشد که هر چی زمین و ملک و اموال در اختیارش است بدهد به معاونان و مشاوران و ورزشکاران، دلاوران و نام‌آوران و خودش با این وضع زندگی کند.

یعنی بروی پای ای‌تی‌ام و موجودی حسابش را بگیری دستگاه خودپرداز زیر گریه می‌زند از مظلومیت این بشر. آخر هم یه مقداری دستی کارت به کارت می‌کند به حسابش که امروزش را بگذراند.

در کل وضعیتی که پوپولیسم طی می‌کند وضعیت نگران‌کننده‌ای است. از همین کاندیداهای این دوره واژه مردم را بگیریم همین‌طور بی صدا مستقیم به دوربین نگاه می‌کنند.

یک مساله شگفت انگیز دیگر، تغییر نوع صحبت‌ها در هنگامه انتخابات است.

طرف آن موقعی که پست دارد، صبح که بیدار می‌شود می‌گوید کنسرت ممنوع نیست، شب که می‌شود می‌گوید رسانه‌ها بیخود می‌کنند، بعد می‌خوابد. موقع انتخابات که می‌شود یهو طرفدار آزادی بیان می‌شود. یهو طرفدار موسیقی می‌شود.

کم مانده در میتینگ‌های انتخاباتی‌اش پشت میکروفون بگوید «وقتی دلگیری و تنها...» بعد میکروفون را سمت مردم بگیرد. قبل از انتخابات می‌گوید تحریم فرصت است و در خلوت خود بشکن زنان می‌گوید تحریم چقدر قشنگه، ایشالا مبارکش باد... بعد زمان مناظره‌ها می‌گوید دولت تحریم‌ها را کامل برنداشته و مردم دارند اذیت می‌شوند. کلا با پدیده‌های زل زننده شگرفی مواجهیم. خیلی دلسوز، خیلی مدافع حقوق بشر، آزادی بیان، زنان، جوانان (تا زمانی که به آن‌ها رای دهند)... ایشالا مبارکمون باد.

"آیدین سیار سریع"

در فواید لباس کاروان المپیک کشور.. :دی

برخلاف نظر اکثر افراد جامعه مبنی بر نازیبا بودن لباس کاروان المپیک کشور بنده فکر می کنم ملاک طراحان این لباس فقط زیبایی نبوده و آثار فرهنگی این طراحی بیشتر مد نظر بوده است.

فروشنده..

چرا صدا و سیما کن را پوشش نداد؟

دوران خوش نامزدی با احمدی نژاد...

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

فقط ما خوووووبیم...

یکی از اهداف دور همی‌ها و گفتگوهای دو نفر به بالایی که ما در کشور عزیزمون برگزار می‌کنیم

و انجام می‌دیم به اثبات رسوندن این گزاره است که «فقط ما خوبیم».

شما تصور کن تو تاکسی آخر هر بحثی می‌شه جمع‌بندی کرد که فقط افراد حاضر تو اون تاکسی خوبن

و بقیه حیواناتی هستن که معلوم نیست کی بهشون گواهینامه داده.

دور همی‌هامون هم جالبه. با دایی اینا می‌شینیم به این نتیجه می‌رسیم

عمواینا و خاله اینا و عمه اینا داغونن و خاک بر سرشون.

با خاله اینا جمع می‌شیم پنبه دایی اینا و عمو اینا و عمه اینا رو می‌زنیم و این فرمول همینطور ادامه پیدا می‌کنه

تا اینکه به جایی می‌رسیم که هیچکی چشم دیدن اون یکی رو نداره ولی با این حال عمرا اگه بذاریم شام برن!

بطور کلی توی دورهمی‌ها جمعیت کل زمین رو منهای تعداد افراد حاضر تو اون جمع می‌کنیم

هر چی باقی موند می‌شه جمعیت درب و داغون‌ها.

یه بار تو یه جمع پنج نفره بحث این شد که کیا مشکل اخلاقی دارن.

ماحصل گفتگو‌ها این بود که همه مشکل اخلاقی دارن غیر از پنج نفر حاضر در بحث.

بعد یکی از حاضرین به اسم آرش بلند شد و از جمع خداحافظی کرد و رفت، به این نتیجه رسیدن که آرش هم مورد اخلاقی داره.

بعد از اثبات بیخود بودن آرش از نظر شخصیتی جو سنگینی حاکم شد.

یکی از حضار به اسم نوید نیاز به اجابت مزاج پیدا کرد ولی می‌دونست اگه به شعاع سه متر از جمع فاصله بگیره

وارد لیست مشکل‌دار‌ها می‌شه. برای همین خودش رو نگه داشت و بعد از چند ساعت ترکید و از روی در و دیوار جمعش کردن.

حاضرین باقی مونده به این نتیجه رسیدن که ترکیدن نوید به دلیل مشکل اخلاقی بوده.

الحق این سه نفر کار سختی پیش رو داشتن. لامصب از پلک‌بازی هم سخت‌تر بود.

کسی نمی‌تونست جایی بره. چند سال گذشت و هیچکس از اون جا تکون نخورد تا اینکه نفر سوم از گرسنگی مرد

و دو نفری که مونده بودن در حالی که رنگ به رخسار نداشتن و آب بدنشون تموم شده بود

به سختی با هم بحث کردن و به این نتیجه رسیدن که نفر سوم از مشکل اخلاقی مرد و فقط اونا هستن که خوبن.

چند روز بعد یکی‌شون (قاسم) یه لیوان که حاوی مایع زردی بود و یه گوشه افتاده بود

به اون یکی (فرید) نشون داد و گفت: این دلستره؟ فرید گفت: آره بخور. قاسم لیوان رو سر کشید و بعد از مدتی مرد.

فرید که می‌دید کسی نیست که باهاش حرف بزنه پیش خودش گفت: اگه مشکل اخلاقی نداشت لیوان ادرار رو سر نمی‌کشید.

بعد روی زانو‌هایش افتاد و دستاشو رو به آسمون گرفت

و در حالی که اشک توی چشماش حلقه زده بود گفت: خدایا شکرت! بالاخره موفق شدم. فقط من خوبم. فقط من خوووووبم!

آیدین سیار سریع

اکران عمومی فیلم های خصوصی...

با همت و کوشش جوانان ایرانی و غیورمردان کشور که بطور شبانه روزی در عرصه آی تی فعالیت می کنند

امروز به درجاتی از پیشرفت علمی و تکنولوژیکی رسیده ایم

که حداقل هفته ای یک بار صفحه یا گوشی یکی از هنرمندان یا ورزشکاران هک می شود

و زندگی خصوصی شان به محل سکونت هنرمند شهیر غربی لیدی گاگا پرواز می کند.

بعد از به سرقت رفتن محتویات گوشی یا لپ تاپ، عکس ها و فیلم های خصوصی به طور گسترده ای توزیع می شود

(بخش توزیع روزنامه قانون! یاد بگیر! به این میگن توزیع، دست همه هست)

و نکته جالب این است که پخش کنندگان اصلی خود مردم هستند. البته بعضی از مردم.

وگرنه قاطبه مردم ما اصلا علاقه ای به زندگی خصوصی سلبریتی ها و نرمی کمر فلان ورزشکار و نوع کاغذدیواری کار شده در اتاق فلان هنرمند ندارند.

در این میان بعضی ها هستند که با اشتیاق فراوان دست به انتشار این عکس ها و فیلم ها می زنند.

یعنی عزمشان یک جوری در پخش مسائل ناموسی ملت راسخ است

که صاحب ویدیو کلوپ سر خیابون ما وقتی برای اولین بار داشت رو شیشه مغازه اش کاغذ می چسبوند

که «فیلم عروسی گلزار رسید» همچین عزم راسخی نداشت. با جدیت تمام فوروارد می کنند و انگیزه شان را هم ما نمی فهمیم.

آدم واقعا می خواهد بپرسد فازت چیه دوست من؟ الان خیلی باحال و کولی به نظر خودت؟

به کسی که بیشتر از همه فوروارد کنه جایزه میدن؟

دوست ها و فامیل ها طی مراسمی از تو که به عنوان اولین نفر این فیلم ها رو به دستشون رسوندی تقدیر می کنن؟

صرفه مالی داره برات؟ جایی برای پخش اینها پول میدن؟ مدت سربازی رو میشه باهاش کاهش داد؟

تو آزمون های استخدامی از خلال فیلم ها سوال طرح می کنن؟ احراز صلاحیت می کنن باهاش؟

وام میدن؟ برای سلامتی مفیده؟ خطر ابتلا به سرطان رو تا 50 درصد کاهش میده؟ برای بقیه مفیده؟

مثلا پسرخاله جنابعالی اگه امشب فیلم تکان دهنده تکون دادن فلان بازیکن فوتبال رو نبینه شب ادراری میشه؟

وقتی هم بهشان می گوییم آقا! برادر! عزیز! گاو! فیلم خصوصی ملت رو پخش نکن. میگن: اگه خصوصی بود که دست من نبود.

با این منطق بسیار مایلیم عده ای بستگان این عزیزان را برباییم و بعد به عنوان اموال عمومی بین نیروهای داعش توزیع کنیم.

بعد که شاکی شدند بگوییم: اینا اگه فامیل تو بودن، دست من چیکار می کردن؟

بعضی هایشان هم بسیار علاقه دارند وظیفه قوه قضاییه را انجام دهند.

از بچگی دوست داشتند قاضی شوند ولی به دلیل نیازی که در صنعت قالپاق سازی به آنها احساس می شده

ترجیح دادند در این حوزه به کشور خدمت کنند. وقتی به اینها می گویی فیلم را پخش نکن می گویند:

حقش بوده. کسی که شب ها تو فلان مهمانی شرکت می کنه و دست به فلان کار می زنه باید همینطور مجازات بشه.

که خب همانطور که می دانید تعیین حدود مجازات متناسب با جرم در ید این عزیزان

که هر کدام از صاحب نظران حوزه حقوق جزا و مفسران قانون مجازات (مصوب 92!) هستند قرار دارد.

خسته نباشید می گوییم به تمامی فعالان عرصه فوروارد و نشر فیلم های خصوصی مردم و برای همه شان آرزوی توفیق می کنیم.

فقط لطف کنند اینها را در سی دی بزنند و سر چهارراه ها بفروشند

که در کنار مجازات خاطیان و رسیدن حق به حق دار، چرخ اقتصاد مملکت هم بچرخد. با تشکر.

آیدین سیار سریع

بی قانون